Αύριο Τετάρτη, 16η Οκτωβρίου 2019, συμπληρώνονται 107 χρόνια ελευθερίας από την ημέρα που η πόλη μας, η Κατερίνη αποτίναξε με την πυγμή των όπλων τον οθωμανικό ζυγό, εν έτει 1912. Η Πιερία, στα πόδια του Ολύμπου, η φυσική ποδιά του μυθικού και ιστορικού βουνού, φιλοξενούσε κατά τα χρόνια της τουρκικής κατοχής κοιτίδες ελευθερίας και εστίες αντίστασης. Η Μηλιά και το Λιτόχωρο αποτελούσαν έδρες κλεφτών και ορμητήρια αρματολών, γεγονός που έκανε συχνά τους Οθωμανούς να ξεσπούν την οργή τους στους Πιεριείς, δίχως να καταφέρουν όμως να κάμψουν το φρόνιμα και την πίστη τους στον απελευθερωτικό αγώνα.

Το πρωινό της Τρίτης 16ης Οκτωβρίου του 1912, η Κατερίνη και οι κάτοικοί της υποδέχονται ενθουσιωδώς τον απελευθερωτή ελληνικό στρατό. Την εποχή εκείνη η πόλη αριθμούσε περίπου 8.000 κατοίκους, μεταξύ των οποίων και 2.500 μουσουλμάνους.

Ο Δημήτριος Κωτίκας (1895-1985), δεκαεπτάχρονος έφηβος τότε, πρόεδρος αργότερα του Συλλόγου Εφεδροπολεμιστών, μεταφέρει τις εικόνες, τα συναισθήματα και το κλίμα όπως αναφέρει o ιστορικός Ι. Καζνταρίδης σε σχετικό βιβλίο του:

«Το πρωινό εκείνο εργαζόμουν στο καφενείο του Σκλιοπίδη (σ.σ. το οποίο βρισκόταν στη γωνία της Μ. Αλεξάνδρου και της Γ. Ολυμπίου, όπου βρίσκεται σήμερα ο ανδριάντας του Γεωργάκη Ολυμπίου). Λίγο πριν εισέλθει ο ελληνικός στρατός, πυκνοί πυροβολισμοί ακούστηκαν από διάφορα σημεία της πόλης και δεν γνωρίζαμε την προέλευσή τους. Οι κάτοικοι τρομαγμένοι και φοβισμένοι το έβαλαν στα πόδια. Οι καταστηματάρχες της κεντρικής πλατείας και της κεντρικής οδού κλείδωσαν τα μαγαζιά τους και κλείστηκαν στα σπίτια τους. Μικροπωλητές εγκατέλειψαν την πραμάτεια τους στους δρόμους και εξαφανίστηκαν. Υπαίθριοι μάγειροι που σέρβιραν σε λαδόκολλες πατσάδες και κεμπάπ εγκατέλειπαν τις γεμάτες με κρέας τάβλες τους και έτρεχαν να κρυφτούν. Φοβισμένος κι εγώ εγκατέλειψα το μαγαζί. Από περιέργεια επέστρεψα σύντομα και είδα τον ελληνικό στρατό να παρελαύνει μέσω της κεντρικής οδού. Αναθαρρυμένοι και άλλοι καταστηματάρχες επέστρεψαν, άνοιξαν τα μαγαζιά τους και κερνούσαν τους Έλληνες στρατιώτες λουκούμια, τσιγάρα και ποτά». 

Πολλά άλλαξαν τα 107 αυτά χρόνια που μεσολάβησαν από εκείνη την ημέρα νίκης, ελευθερίας και εθνικής υπερηφάνειας για την πόλη, το νομό, την πατρίδα μας. Είναι χρέος όλων μας, ειδικά για εμάς τους νεότερους που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε μέσα στην ελευθερία, κάθε χρόνο τέτοια ημέρα να βλέπουμε με τα μάτια της ψυχής τα ελληνικά στρατεύματα να παρελαύνουν νικηφόρα, και να αναλογιζόμαστε το κόστος και τις θυσίες για την ελευθερία που μας χάρισαν.

Χρόνια πολλά και ελεύθερα!

Φώντας Μπαραλιάκος 

Βουλευτής ΝΔ Πιερίας