Η συζήτηση για την επιστροφή στο Εθνικό νόμισμα έχει μπει στην καθημερινότητα μας πλέον και η σκιά του GREXIT πλανάται πάνω από την ελληνική οικονομία.
Η αξιολόγηση δεν κλείνει, η αβεβαιότητα κυριαρχεί, οι καταθέσεις στις τράπεζες συνεχίζουν να μειώνονται (1,5 δις από την αρχή του έτους) και τα λουκέτα των επιχειρήσεων συνεχίζουν να αυξάνονται. Τα spreads και πάλι σε ανοδική πορεία ενώ όλο και πιο δυνατά ακούγεται στην Ευρώπη αλλά και στο εσωτερικό (δήλωση Αν. Υπ. Οικονομικών Γ.Χουλιαράκη) τα σενάρια για το 4ο μνημόνιο.
Όλα θυμίζουν αυτά που ζήσαμε το 2015, από τους μαθητευόμενους μάγους της «νέας» τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αυτής που θα καταργούσε τα μνημόνια, θα αύξανε τον βασικό μισθό, που θα επανέφερε την 13η σύνταξη που εφάρμοζε ΣΥΣΑΧΘΕΙΑ για όλους !!! και άλλα πολλά που δεν χρειάζεται να τα αναφέρω.
Σύμφωνα με το Γενικό Εμπορικό Μητρώο το 2016 οι εταιρείες που διαγράφηκαν ήταν περισσότερες από αυτές που έκαναν έναρξη (35.041 εταιρίες διαγράφηκαν έναντι 28.508 που εγγράφηκαν) , ενώ χιλιάδες παραμένουν οι εταιρείες που έχουν κάνει παύση εργασιών αλλά λόγω οφειλών δεν μπορούν να κλείσουν τα βιβλία τους.
Η ανεργία μαστίζει και ας προσπαθούν τα κυβερνητικά στελέχη να μας πείσουν ότι μειώθηκε. Για πρώτη φορά 6 στους 10 εργαζόμενους εργάζεται με μορφή ευέλικτης απασχόλησης! Η μεσαία τάξη αφανίζεται υπό το βάρος της υπερφορολόγησης. Άνθρωποι του μόχθου και της αγοράς, που με τον ιδρώτα τους και την συνεχή προσπάθεια πρόκοψαν, «τρέμουν» στην ιδέα ότι αυτή την φορά δεν θα τα καταφέρουν. Δεν θα αντέξουν σε αυτόν τον άνισο πόλεμο.
Για να αλλάξουν όλα τα παραπάνω που περιγράφω πρέπει να αλλάξει η πολιτική. Πρέπει να μπει ένα άλλο νέο αναπτυξιακό μοντέλο που δυστυχώς η σημερινή κυβέρνηση δεν το θέλει, δεν το πιστεύει και δεν το υιοθετεί.
Ένα μοντέλο που θα περιλαμβάνει μείωση φόρων σε σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον, φορολογικά κίνητρα για ιδιωτικές επενδύσεις, μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα, μείωση της γραφειοκρατίας, στήριξη των νεοφυών και καινοτόμων επιχειρήσεων και φορολογικά κίνητρα στους επενδυτές που θέλουν να χρηματοδοτήσουν νέα καινοτόμα projects, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων σε εγχωρία και διεθνή αγορά, κίνητρα στις επιχειρήσεις για την αύξηση της εργασίας, έμφαση σε τομείς που υπάρχει συγκριτικό πλεονέκτημα (τουρισμό , πρωτογενής παραγωγή, εξαγωγές κ.α.) και ακόμα πολλά άλλα ίσως και χιλιοειπωμένα που δυστυχώς όμως λόγω των ιδεοληψιών της παρούσας κυβέρνησης είναι αδύνατον να εφαρμοστούν.
Και πάνω από όλα αυτό που είναι αναγκαία και ικανή συνθήκη πριν από την οποιαδήποτε κουβέντα για όλα τα προηγούμενα είναι η σταθερότητα και η αξιοπιστία. Και τα δύο σε λιγότερο από δύο χρόνια η χώρα μας τα απώλεσε από τα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησης της «πρώτης φοράς αριστεράς». Κυβέρνησης που προφανώς δεν έμαθε τίποτα από τους επικίνδυνους χειρισμούς του πρώτου 6μήνου του 2015,και ως κακός μαθητής επαναλαμβάνει (σε βάρος του Ελληνικού λαού) τα ίδια λάθη με ακόμα χειρότερα αποτελέσματα, που πιθανόν οδηγήσουν τη χώρα σε μη αναστρέψιμη κατάσταση.
Ξενοφών E. Μπαραλιάκος
