Ένα ναυάγιο, ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, μία έντονη βροχόπτωση, μια πυρκαγιά δείχνουν το πόσο πρόχειρα και επιφανειακά είναι σχεδιασμένα τα πράγματα στην χώρα μας.
Έπειτα από μία εθνική τραγωδία, που συνήθως θρηνούμε θύματα, αποκαλύπτεται η έλλειψη οργάνωσης του κράτους, ο ωχαδερφισμός, ο ελλιπής έλεγχος, η μη τήρηση των κανόνων (νόμων), η εύκολη και γρήγορη εξυπηρέτηση στο βωμό της ψηφοθηρίας, η τακτοποίηση των θεμάτων από την πίσω πόρτα και ο «γνωστός» φίλος του φίλου μας που θα βρίσκεται στην καίρια θέση, και θα κάνει τα στραβά μάτια για να εγκριθεί το όχι και τόσο νόμιμο αίτημα μας.
Επιτέλους ας σοβαρευτούμε. Ας νιώσουμε την ευθύνη της κάθε πράξης μας ή παράληψης μας. Δεν χρειάζεται να γίνει το κακό για να αντιληφθούμε τι έπρεπε να έχουμε ήδη κάνει. Η δουλειά ενός οργανωμένου κράτους και μιας ευνομούμενης χώρας είναι να προλαμβάνει το κακό. Να έχει κατοχυρώσει το δικαίωμα του πολίτη να μπορεί να ζει και να λειτουργεί με ασφάλεια στον τόπο που δημιουργεί και αναπτύσσεται.
Δεν μπορεί να ζούμε στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης και να καίγονται 100 άνθρωποι σε προάστιο της Αθήνας.
Δεν μπορεί να μη έλαβαν κανένα μέτρο πρόληψης ενώ ήταν γνωστές οι ακραίες καιρικές συνθήκες που θα επικρατούσαν στην περιοχή.
Δεν μπορεί να μην υπήρχε τρόπος να ενημερώσουν τους πολίτες να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.
Δεν μπορεί να μην υπήρχε σχέδιο διάσωσης των ανθρώπων που έπεσαν στην θάλασσα.
Δεν μπορεί να μην λειτουργεί το σύστημα 112 που -ανάμεσα σε άλλα- θα μπορούσε να στέλνει μαζικά μηνύματα συναγερμού σε πολίτες οι οποίοι διατρέχουν κίνδυνο από πυρκαγιές και άλλες φυσικές καταστροφές ώστε να εκκενώσουν τα σπίτια τους.
Δεν μπορείς στις 12 τα μεσάνυχτα, και ενώ έχουν όλα τελειώσει, να κάνεις σόου ενημέρωσης μπροστά στις κάμερες και να ζητάς να μάθεις τι έγινε.
Για όσους δεν το έχουν καταλάβει τα πράγματα είναι εξαιρετικά σοβαρά και δυστυχώς κάθε μέρα χειροτερεύουν.
Απαιτείται λοιπόν υπευθυνότητα και σοβαρότητα. Καλές οι καρέκλες, τα αξιώματα και τα υπουργεία αλλά πρέπει να αναλογιστούν αυτοί που τα κατέχουν ότι ανάλογες, και με προσαύξηση μάλιστα, είναι και οι ευθύνες .
Ευθύνες που δεν τόλμησε κανένας να αναλάβει πλήρως. Ο Πρωθυπουργός ψευτοανέλαβε την πολιτική ευθύνη και αυτή μόνο για τους τύπους – χωρίς βέβαια κανένα κόστος, καμία τιμωρία, παραίτηση, αποπομπή… Ας αναλάβει πραγματικά τις ευθύνες του και ας ζητήσει την ανανέωση της εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού.
Η χώρα δεν πρέπει να ξαναζήσει τέτοια τραγωδία.
Και για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να αλλάξει κυβερνήτη που να μπορεί με ολοκληρωμένο σχέδιο να προλαμβάνει το κακό και να εξασφαλίζει το κράτος δικαίου και για τον τελευταίο Έλληνα πολίτη.
Φώντας Μπαραλιάκος
Οικονομολόγος – Σύμβουλος επιχειρήσεων
