Υπάρχει μια γενική διαπίστωση στον επιχειρηματικό κόσμο ότι τίποτα δεν είναι ίδιο (και ενδεχόμενα να μη γίνει ποτέ) στην επιχειρηματική κοινότητα όπως ήταν πριν την 28η Ιουνίου.
Την ημέρα που ανακοινώθηκε και εφαρμόστηκε ο περιορισμός στην κίνηση κεφαλαίων ( capital controls).
Η επιβολή από την κυβέρνηση αυτού του αυστηρού μέτρου, με τις τόσο αρνητικές – όπως θα δούμε παρακάτω- συνέπειες στις επιχειρήσεις, ήταν το αποτέλεσμα της αποτυχούσας 5μηνης διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης Τσίπρα.
Προσπαθώντας να αναδείξουμε τις συνέπειες που έχει αυτό το μέτρο στην ελληνική πραγματική οικονομία σαφώς και δεν θα σταθούμε στο απλουστευμένο «420€ μου φτάνουν να περάσω την εβδομάδα» που πολύ πιθανά είπαν σαν μια πρώτη αντίδραση στο άκουσμα πολλοί από εμάς.
Τα μεγάλα προβλήματα των capital controls αρχίζουν ολοένα και περισσότερο να έρχονται στην επιφάνεια στην πραγματική οικονομία και την επιχειρηματικότητα, μιας και οι επιπτώσεις είναι πλέον εμφανείς σε όλες τις εκφάνσεις της επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Λόγω της φύσης της δουλειάς μου, μιλάω καθημερινά με αρκετούς επιχειρηματίες. Αυτά που μου μεταφέρουν ψάχνοντας να βρουν λύση, απεικονίζουν την πραγματική διάσταση του προβλήματος που δυστυχώς εκτιμώ ότι ακόμα είναι στην αρχική του ήπια και διαχειρίσιμη μορφή.
Ιδιόκτητης εξαγωγικής εταιρείας, leader στο αντικείμενο της, με τεχνολογία αιχμής, μου μεταφέρει τα εξής:
«Σε παγκόσμιο επίπεδο ξαναεπέστρεψε η δυσπιστία που ξεκίνησε το 2011 προς τους Έλληνες εξαγωγείς με αποτέλεσμα να χάνουμε πελάτες που με πολύ κόπο είχαμε κερδίσει τα 3 τελευταία χρόνια. Οι προμηθευτές μας πλέον απαιτούν προκαταβολικά και με μετρητά την πληρωμή των παραγγελιών, τα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα γίνονται ολοένα και μεγαλύτερα, και το βασικότερο, που χτυπάει όλες τις πτυχές της οικονομίας, η μετανάστευση 60.000 επιχειρήσεων σε γειτονικές χώρες» !
Σε συνομιλία μου με μεταποιητή με χρόνια παράδοση, ιδιοκτήτη μίας από τις κορυφαίες εταιρείες στην Ελλάδα, μου επεσήμανε το τεράστιο πρόβλημα της προμήθειας των πρώτων υλών με τις καθυστερήσεις των εγκρίσεων των επιτροπών των τραπεζών, που μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα την ακύρωση εκτέλεσης παραγγελιών και συνέπεια αυτού την ακύρωση της από την πελάτη. Το επίσης αξιοσημείωτο που μου ανέφερε ήταν ότι παλιός πελάτης του από ευρωπαϊκή χώρα, φοβούμενος την πορεία της ελληνικής οικονομίας άρχισε να ελαττώνει τις παραγγελίες αναζητώντας νέους προμηθευτές από άλλες αγορές!
Φίλος κτηνοτρόφος μου επεσήμανε το πρόβλημα που έχει στην προμήθεια ζωοτροφών (εισαγωγή σόγιας), ενώ αντιπρόσωπος αγροτικών μηχανημάτων μου μετέφερε την δυσκολία στην εισαγωγή μηχανημάτων αλλά και ανταλλακτικών.
Απ’ όλα τα παραπάνω (που είναι μερικά μόνο παραδείγματα) εύκολα μπορούμε να συμπεράνουμε τις τραγικές παράπλευρες συνέπειες των “C.C.” : μειώνουν την ανταγωνιστικότητα των μικρών επιχειρήσεων, αυξάνουν το κόστος της εισαγωγικής και παραγωγικής διαδικασίας, τροφοδοτούν την ύφεση, αποτρέπουν την επιστροφή καταθέσεων, ευνοούν την ανάπτυξη της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής, και υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα της χώρας.
Για τους παραπάνω λόγους, αποτελεί ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ η άμεση άρση του μέτρου ελέγχου στην κίνηση των κεφαλαίων.
Δυστυχώς αν δεν αρθεί άμεσα το καταστροφικό μέτρο, (που κάτι τέτοιο δεν φαίνεται για το άμεσο μέλλον), τις πραγματικά αρνητικές συνέπειες του θα τις ¨ζήσουμε¨ σε μεγαλύτερη έξαρση τους τελευταίους μήνες του 2015 και το Α΄τρίμηνο του 2016. Εκεί θα δούμε να κλείνουν και άλλες επιχειρήσεις, την ανεργία να αυξάνεται και άλλο, και τις ελπίδες μας να στρέφονται πλέον μόνο στο καλοκαίρι του 2016 και τότε με την προϋπόθεση ότι θα έχει επανέλθει η σοβαρότητα και η σταθερότητα στην οικονομία της χώρας.
Η πληγή που έχει ανοίξει στην ελληνική επιχειρηματικότητα είναι βαθιά και πολύ φοβάμαι ότι θα αργήσει πολύ να κλείσει, με ότι αυτό συνεπάγεται. Μακάρι να κάνω λάθος …
Ξενοφών Ε. Μπαραλιάκος
