Όταν ακούει κάποιος Έλληνας για τρόικα και μνημόνια αυτόματα, συνειρμικά, του έρχεται στο μυαλό νέα μέτρα, υψηλοί δημοσιονομικοί στόχοι, περικοπές και λιτότητα.

Πώς όμως μπορούμε να εξηγήσουμε το ότι αυτοί οι «κακοί» (τρόικα ή μετά τα βαφτίσια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ οι θεσμοί) μας είχαν επιβάλει στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2016  0,5% του ΑΕΠ και η κυβέρνηση «κατάφερε» να το πάει στο 4,2% του ΑΕΠ και για το 2017 από 1,75% που ήταν η δέσμευση, να καταλήγουμε στο 4,2 % (!!!).

Προσέξτε : Σε μία χώρα ταλαιπωρημένη μετά από 8 χρόνια κρίσης και σκληρών μέτρων, οι στόχοι για 0,5% πλεόνασμα το 2016 και 1,75% για το 2017 φάνταζαν εφικτοί. Και υποδήλωναν μάλιστα και την ομαλή εισαγωγή στην τροχιά ανάκαμψης.

Οι στόχοι υπερκαλύφθηκαν αλλά … η ανάπτυξη δεν ήρθε!

Ο λόγος απλός και εύκολα κατανοητός για όσους έχουν επαφή με την πραγματικότητα. Γιατί απλά το υπερπλεόνασμα προήλθε από την υπερφορολόγηση. Και η υπερφορολόγηση στερεί χρήμα από την πραγματική οικονομία και από τις επενδύσεις. Το υπερπλεόνασμα κοστίζει ακριβά και μειώνει τις ελπίδες για την όποια ανάπτυξη.

Ήδη για κάθε μήνα που περνάει, οι απλήρωτοι φόροι οι οποίοι θα τροφοδοτήσουν το τσουνάμι κατασχέσεων το αμέσως επόμενο διάστημα  αγγίζουν το 1 δισ. ευρώ.

Κακός προγραμματισμός του κυβερνητικού επιτελείου ή σκοπιμότητα ;

Το μεγάλο επιχείρημα της κυβέρνησης για την υπέρβαση των μνημονιακών στόχων στα πλεονάσματα είναι ότι «χτίζει» ένα διαπραγματευτικό χαρτί ώστε να αποκρουστούν οι πιέσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για να εφαρμοστεί ταυτόχρονα από την 1η Ιανουαρίου 2019 το ψαλίδι στις συντάξεις και το αφορολόγητο.

Λογικό ακούγεται αλλά πρέπει να πάμε στην γενεσιουργό αιτία των πλεονασμάτων :

♦ Το 2016 η ελληνική κυβέρνηση επέβαλε αχρείαστα μέτρα 6,4 δισ. ευρώ.

♦ Το 2017 τα αχρείαστα μέτρα διαμορφώθηκαν στα 4,3 δισ. ευρώ

Χωρίς να έχει κάποιος και ιδιαίτερες γνώσεις καταλαβαίνει ότι τα πλεονάσματα επιτεύχθηκαν με :

⇒ Αύξηση φόρων και εισφορών σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και σε ποσοστό 80%.

⇒ Αύξηση του Φ.Π.Α.

⇒ Μείωση του αφορολόγητου

⇒ Μείωση συντάξεων

⇒  Περικοπές επιδομάτων

⇒ Αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Κράτους προς τους ιδιώτες

⇒ Μη έκδοση 300.000 συντάξεων  (χρήματα που κρατούνται στα κρατικά ταμεία αυξάνοντας το λογιστικό πλεόνασμα).

Τα πρόσφατα στοιχεία του ΟOΣΑ, για το σύνολο της φορολογικής και ασφαλιστικής επιβάρυνσης για το μέσο Έλληνα δεν αφήνουν καμία αμφιβολία. Μια οικογένεια με δύο παιδιά πληρώνει μεγαλύτερους φόρους ακόμη και από τις σκανδιναβικές χώρες. !

Είναι ντροπή να συζητάμε (και μάλιστα κάποια κυβερνητικά στελέχη με περηφάνια) για πλεονάσματα, όταν τα νοικοκυριά έχουν γονατίσει, οι επιχειρήσεις έχουν στραγγίξει,  η πραγματική οικονομία συμπιέζεται, το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων ψαλιδίζεται και η οικονομία συρρικνώνεται.

Πλεονάσματα που προέρχονται από την υπερφορολόγηση δεν είναι βιώσιμα .

Η κατάσταση επιβάλει μια νέα κυβέρνηση που με απολύτως κοστολογημένα μέτρα θα μειώσει αμέσως τη φορολογία και στα φυσικά πρόσωπα και στις επιχειρήσεις, θα μειώσει τον ΕΝΦΙΑ, το Φ.Π.Α. και τις ασφαλιστικές εισφορές.

Με αυτό τον τρόπο, ο μεγάλος ασθενής, η οικονομία μας, θα πάρει «οξυγόνο» ικανό για να ανορθωθεί, να ξαναπατήσουμε γερά στα πόδια μας και να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον.

Φώντας Μπαραλιάκος