Οι Πόντιοι δεν ταυτίζονται στις συνειδήσεις απλώς με μία καταγωγή. Για τους περισσότερους από εμάς αποτελούν ένα πολιτισμικό μέγεθος. Φέρουν ένα μεγάλο βάρος της παράδοσής μας ως γένους και ως έθνους.
Καππαδοκία, Πόντος, Ανατολή συμπυκνώνουν τη βαθιά Ελλάδα, που άντεξε σε φτώχεια, εμπόδια, πολέμους, διωγμούς. Οι Πόντιοι διατήρησαν την ταυτότητά τους κάτω από τις πλέον δύσκολες συνθήκες.
Το ποντιακό στοιχείο, ο Έλληνας του Πόντου διακρίνεται για την αλήθεια του, που έχει έρθει ως αντίλυτρο ενός μεγάλου πόνου. Του ξεριζωμού. Στην ποντιακή πολιτισμική οικογένεια συναντά κανείς μία σπάνια σοβαρότητα και μία ακριβή αγάπη για την πατρίδα, τις παραδόσεις, την οικογένεια, την κοινότητα, τα ήθη, τα έθιμα, την Ελλάδα.
Διαβάζοντας κανείς για τον ποντιακό πολιτισμό, την Ιστορία του, ανακαλύπτει την Ελλάδα που έχει μέσα του και δεν γνωρίζει.
Ο Ποντιακός Ελληνισμός μετέφερε στην Ελλάδα τις αξίες του και τον δυναμισμό του. Σε κάθε περιοχή όπου εγκαταστάθηκαν Πόντιοι, παρά τις δοκιμασίες και την ένδεια, εργάστηκαν, πρόκοψαν, ενσωματώθηκαν στην τοπική κοινωνία, μεταλαμπαδεύοντας παράλληλα τον πλούτο της παράδοσής τους, τα ιδανικά τους, το πλούσιο κοινωνικό τους έργο. Όλοι οι Σύλλογοι των Ποντίων που δραστηριοποιούνται στην Πιερία είναι ακάματοι φάροι πολιτισμού και κοινωνικής προσφοράς.
Φέτος στις 19 Μαΐου συμπληρώνονται εκατόν ένα έτη από την πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού. Έναν αιώνα μετά, η μνήμη παραμένει ζωντανή, όπως και ο αγώνας για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
Πριν από εικοσιέξιχρόνια η Βουλή των Ελλήνων αναγνώρισε τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και ψήφισε την ανακήρυξη της ημέρας αυτής ως «Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο».
Αυτή την ιδιαίτερη περίοδο οι συγκυρίες δεν επιτρέπουν εορτασμούς και εκδηλώσεις με ευρεία συμμετοχή των συμπολιτών μας. Όμως η ιστορική μνήμη, ο σεβασμός στις ρίζες, η αυτογνωσία και αυτοσυνειδησία συνιστούν πρωτίστως ένα εσωτερικό καθήκον, ένα μύχιο χρέος.
Χαιρετίζουμε το μεγαλείο και την οδύνη του Ποντιακού Ελληνισμού!
