Μετά από 70 μέρες (έκλεισε οριστικά στις 21 Μαρτίου) αποκλεισμού της σιδηροδρομικής γραμμής στην Ειδομένη, μετά από την κατάληψή της από τους πρόσφυγες – μετανάστες που είχαν στρατοπεδεύσει στην περιοχή, η γραμμή ξαναλειτούργησε χθες. Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ανακοίνωσε την πραγματοποίηση δύο δρομολόγιων ενώ από την επόμενη εβδομάδα αναμένεται ότι θα δρομολογηθούν επτά από τα εννέα τρένα που έκαναν δρομολόγια πριν ξεκινήσει η κατάληψη και διακοπούν.
Για περίπου 2,5 μήνες μερικές εκατοντάδες μετανάστες κατέλυσαν βασικό τμήμα του διαμετακομιστικού δικτύου της χώρας χωρίς να τους εμποδίσει κανείς ! Η ερώτηση απλή και ρητορική: Σε ποιο ΚΑΝΟΝΙΚΟ κράτος θα γινόταν αυτό;
Ποιος θα επέτρεπε να παραμείνει κλειστό το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας του, προκαλώντας νέες ζημίες στην πολύπαθη οικονομία της χώρας και σε όλους τους εμπλεκόμενους κλάδους;
Ανυπολόγιστες οι επιπτώσεις στις μεταφορικές εταιρείες, στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ, στις βιομηχανίες και στους εμπόρους.
Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ (η οποία είναι ήδη προς ιδιωτικοποίηση) έχασε τα κέρδη μιας χρονιάς αφού ανακοίνωσε 2,5 δις € ζημίες από τις 70 μέρες του αποκλεισμού της Ειδομένης και η κερδοφορία της, συμφώνα με τις προβλέψεις, θα είναι οριακή. Ο ορισμός της απαξίωσης !
Μεταφορικές εταιρείες έχασαν πελάτες και συμβόλαια συνεργασιών, βιομηχανίες της Β. Ελλάδας έχασαν πελάτες αφού λόγω της καθυστέρησης ακυρώθηκαν παραγγελίες, έμποροι απ’ όλη την Ελλάδα έμειναν χωρίς εμπορεύματα πληρώνοντας ρήτρες και αποζημιώσεις σε πελάτες.
Αυτές οι 70 μέρες μάς πήγαν πολύ πίσω, με όλους τους εμπλεκόμενους κλάδους να μετρούν τις πληγές τους μιας και προϊόντα και πρώτες ύλες συνωστίζονταν για πολλές μέρες στα ελληνοσκοπιανά σύνορα χωρίς να φτάσουν ποτέ στον προορισμό τους. Παράλληλα, οι επιβαρύνσεις και οι επιπλέον χρεώσεις ήρθαν να προστεθούν στο ήδη αυξημένο κόστος παραγωγής και διάθεσης προϊόντων καθιστώντας μη ανταγωνιστικές τις τιμές των παραγόμενων προϊόντων και την εμπορία έτοιμων ειδών.
Δυστυχώς η κυβέρνηση δεν ήταν ικανή, για ακόμη μία φορά, να χειριστεί αυτό το απλό, για μια στοιχειωδώς οργανωμένη χώρα, πρόβλημα που προέκυψε με δική της ευθύνη. Να διασφαλίσει δηλαδή την ομαλή λειτουργία των υποδομών και των δικτύων της.
Μέσα σε αυτές τις 70 μέρες η Ελλάδα διακινδύνεψε συμφωνίες, και κάποιες της απώλεσε οριστικά, για τη μεταφορά προϊόντων πολυεθνικών εταιρειών και «φλερτάροντας» με την απώλεια του συγκριτικού γεωστρατηγικού της πλεονεκτήματος που η προηγούμενη κυβέρνηση με συνέπεια και πολύ προσπάθεια είχε πετύχει με τα γνωστά πολλαπλά οφέλη.
Η μεγαλύτερη ζημιά όμως καταγράφεται στην απώλεια της αξιοπιστίας της Ελλάδας στο εξωτερικό. Ήδη πολλές πολυεθνικές εταιρείες αναζήτησαν και κάποιες βρήκαν, πιο αξιόπιστους «διαδρόμους» για να διακινούν τα προϊόντα τους στην Κεντρική Ευρώπη.
Η Ειδομένη πέραν του μεταναστευτικού προβλήματος και της ταλαιπωρίας των ανθρώπων, αφήνει πίσω της τεράστια ζημιά στη φήμη και στη φερεγγυότητα της χώρας.
Για όλα αυτά που ζήσαμε αυτές τις 70 μέρες υπάρχουν ευθύνες και πρέπει να αποδοθούν…
Ξενοφών Ε. Μπαραλιάκος
fbaraliakos@gmail.com
